ಬೆನ್ನು ಬಾಗಿದರೂ, ದೇಹ ಕೃಶವಾದರೂ
ಅವಳಿಗೆ ದಣಿವಾಗದೇ?
ಮೈಗೆ ಮುಪ್ಪು, ಮನಕಲ್ಲ!!
ಅವಳು ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮಡಿಲಲಿ ಸದಾ
ನಲಿದಾಡುವ ಕೂಸು..
ಸಹಸ್ರಾರು ಹಸಿರು ಶಿಶುಗಳ ಮಾತೆ..
ಅವಳು ನಳನಳಿಸುವ ನವಯೌವ್ವನೆ..
ನವೋಲ್ಲಾಸದ ಚಿಲುಮೆ!
ನೂರಾರು ಬೀಜಗಳ ಸೆರಗಿನಲಿ ಹೊತ್ತೊಯ್ಯುವ ಸಿರಿವಂತೆ..
ಸುತ್ತಲಿನ ಹಸಿರು ಹೊಳೆವುದು
ಅವಳ ಸಾನಿಧ್ಯದಲಿ..
ಪುಟ್ಟ ತೆನೆಗಳು ತಲೆದೂಗುವವು
ಅವಳ ದನಿಯ ಇಂಪಿನಲಿ..
ಹೆಮ್ಮರವೊಂದು ತಲೆಬಾಗಿ ಪಿಸುಗುಡುವುದು
ಅವಳ ಕಿವಿಯಲಿ...
ಹೂವೊಂದು ಅರಳಿ ನಗುವುದು
ಅವಳ ಸ್ಪರ್ಶದಲಿ..
ಇಷ್ಟೇ ಏನು?!
ಅವಳು...
ಅದೆಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಕಡಿದರೂ ಚಿಗುರುವ ರೆಂಬೆಯಂತೆ..
ಸಣ್ಣ ಬಳ್ಳಿ ಹಬ್ಬಲು ಆಸರೆಯಾದ ಕಂಬದಂತೆ..
ಅನೇಕ ಗೂಡುಗಳಿಗೆ ಆಧಾರವಾದ ದೈತ್ಯ ಮರದಂತೆ..
ಸುತ್ತ ನೂರು ಕಟ್ಟಡಗಳ ನಡುವೆ, ಬೆಳೆದು ನಿಂತು ಬೀಗುವ ವೃಕ್ಷದಂತೆ..
ಹಾಗಾಗಿಯೇ,
ಬೆನ್ನು ಬಾಗಿದರೂ, ದೇಹ ಕೃಶವಾದರೂ
ಅವಳಿಗೆಂದೂ ದಣಿವಾಗದು...
-ಪಲ್ಲವಿ
No comments:
Post a Comment