ಕಡೆದ ಬೆಳ್ಮುದ್ದೆಯಿಂದ ನುಸುಳಿ
ಕಡಗೋಲ ತುದಿಯಲಿ ಅಡಗಿ ಕುಳಿತ ನಯದಷ್ಟೇ ನವಿರಾಗಿ
ಇರುವ ಪ್ರೇಮವದು...
ತಿಕ್ಕಿ ತಿದ್ದಿ ತೀಡಿದರೂ ಬಿಡಲೊಲ್ಲದು..
ಸ್ಪರ್ಶವಿರದಿರೆ ಭಾವ ಮಿಡಿಯದು..
ನೀ ಎನ್ನ ಕೃಷ್ಣನೇ ..
ನಾನೊಮ್ಮೆ ಯಶೋದೆ...
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ರಾಧೆ..
ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಭಾಮೆ..
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಮೀರಾ...
-ಪಲ್ಲವಿ
ಮನದೊಳಗಿನ ಸಾವಿರ ಬಣ್ಣಗಳಲ್ಲಿ ಲೇಖನಿ ಎಂಬ ಕುಂಚವ ಅದ್ದಿ ಕನಸಿನ ಲೋಕದ ಚಿತ್ತಾರವ ಮೂಡಿಸುವ ಬಯಕೆ ಹೊತ್ತ ಹಸಿರೂರ ಹುಡುಗಿ ನಾನು..
No comments:
Post a Comment