ಈಗೆರಡು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲ ಸೇರಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಹೋಟೆಲ್ ಒಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆವು.ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಎರಡು ಗಂಟೆಯೇನೋ. ಸುಡುವ ಬಿಸಿಲಿತ್ತು. ಇನ್ನೇನು ರಸ್ತೆ ದಾಟಬೇಕು ಎನ್ನುವಾಗ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದರು ಅವರು.
ಅವನನ್ನು ನಾನು ಈ ಮೊದಲೇ ನೋಡಿದ್ದೆ. ಪಾನಿಪುರಿ ಅಂಗಡಿಯಾತ ಬೇಡ ಎಂದರೂ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದೇ ಬೀಳುತ್ತಾನೆ. ಪಾನಿಪುರಿಯ ಆಕರ್ಷಣೆಯೇ ಅಂಥದ್ದು.. !
ಆದರೆ ಅಂದು ಆತ ಪಾನಿಪುರಿ ಮಾರುವವನಾಗಿ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಅಗಾಧ ಕನಸನ್ನು ಹೊತ್ತ, ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ನೂರು ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತ ಅಪ್ಪನಾಗಿ ಕಂಡ.
ಪಾನಿಪುರಿ ಗಾಡಿಯನ್ನು ತಳ್ಳಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಅವನು.
ನನಗೆ ಅಂದು ಮಾತ್ರ ಪಾನಿಪುರಿ ಆಕರ್ಷಣೀಯ ವಾಗಿ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಪುರಿಯ ದೊಡ್ಡ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲ, ಸಾಂಬಾರ್ ಬಿಸಿ ಮಾಡುವ ಒಲೆ, ಹೆಚ್ಚಿಟ್ಟ ಈರುಳ್ಳಿ, ಟೊಮೇಟೊ, ಕೊತ್ತಂಬರಿ ಸೊಪ್ಪು, ಪಾನಿಯ ಮಡಿಕೆ.. ಇವುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಯಂತೆ ಮುದುರಿ ಕುಳಿತ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ ಕಂಡಳು.
ಸುತ್ತ ಇರುವ ಟ್ರಾಫಿಕ್, ಗಾಡಿಗಳ ಶಬ್ದ, ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಜಗಳ, ಜನರ ಓಡಾಟ, ಇವುಗಳ ಪರಿವೆಯೇ ಅವಳಿಗಿಲ್ಲ. ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡು ಜೋಡುಗೆರೆ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
ನಮಗೆ ಅದು ಸಂಜೆಯ ಕರಮ್ ಕುರುಮ್ ತಿಂಡಿ ಮಾತ್ರ.. !ಮಗಳಿಗೆ ಪಾನಿಪುರಿಯ ಗಾಡಿಯೇ ನೆರಳು. ಇಂದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಪೂರ್ತಿ ಜೀವನಕ್ಕೆ.. ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಅವಳ ಕನಸನ್ನು ಸಾಕಾರಗೊಳಿಸುವ ಆದಾಯ, ಬದುಕಿನ ಬಂಡಿಯದು.
ಅವನೊಬ್ಬನೇ ಅಲ್ಲ.. ನನ್ನಪ್ಪನಾಗಲಿ, ಅವನಪ್ಪನಾಗಲಿ, ಯಾರ ಅಪ್ಪನೇ ಆಗಲಿ.. ಎಲ್ಲಾ ಅಪ್ಪಂದಿರೂ ಅಷ್ಟೇ. ಮಕ್ಕಳ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಉಪ್ಪರಿಗೆಯ ಮೇಲೇರಿಸಿ, ತಮ್ಮ ಖುಷಿಯನ್ನು ಅವರಲ್ಲಿ ಕಂಡು, ಬದುಕಿನ ಬಂಡಿಯನ್ನು ಭುಜಬಲದ ಮೂಲಕ ತಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಅಪ್ಪ ಎಂಬ ಶಕ್ತಿಗೆ.. ಅಪ್ಪ ಎಂಬ ಎರಡೇ ಅಕ್ಷರವಾದರೂ ಆಕಾಶಕ್ಕಿಂತ ಬೃಹತ್ ಗಾತ್ರದ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ..... ಜೀವನವಿಡೀ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಿಟ್ಟು ಇನ್ನೇನನ್ನೂ ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯ?
"ಅಪ್ಪಂದಿರ ದಿನದ ಶುಭಾಶಯಗಳು"
No comments:
Post a Comment