ಎದುರು ನೀನೇ ಇರ್ಬೇಕು ಕಣೋ...

ಹೇ ಹುಡುಗ.. 

ಅದೇನು ಬರೆಯಲೋ?  ಅದೆಷ್ಟು ಕಾಡ್ತಿಯಾ ನೀನು ಗೊತ್ತಾ?  ಹೃದಯದ ಪಿಸುಮಾತು ಗಡಿಯಾರದ ಮುಳ್ಳಿನ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಕಾಂಪಿಟೇಷನ್ ಕೊಡುವಂತಿದೆ.. ಅದೆಷ್ಟು ಸಾಲು ಗೀಚಿ,  ಸರಿ ಕಾಣದೇ, ಹಾಳೆ ಹರಿದು ಎಸೆದಿದ್ದೇನೆ ಗೊತ್ತಾ?  

ನೀನು ಗಿಫ್ಟ್ ಕೊಟ್ಟ ಪೆನ್ನಲ್ಲೇ ಬರೀತಾ ಇದ್ದೀನಿ ಕಣೋ.. ಮನಸೇ ಇರಲಿಲ್ಲಾ ಗಿಫ್ಟ್ ಪ್ಯಾಕ್ ತೆರೆಯೋಕೆ..ನಿನ್ನ ಬೆರಳಚ್ಚು ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟರೆ ಎಂಬ ಭಯ.. ನಿನ್ನ ಘಮ ಅದರೊಳಗಿತ್ತಲ್ಲ.. ಆವರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದೆ ಈಗ ಕೋಣೆಯೊಳಗೆಲ್ಲ.. 

ಈ ಪೆನ್ನ ಶಾಯಿಯನ್ನ ಖರ್ಚು ಮಾಡೋಕೆ ಮನ್ಸಿಲ್ಲ ಕಣೋ.. ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಅದರೊಳಗಿದೆಯಲ್ಲ.. 

ಆದ್ರೆ ಮನಸಲ್ಲಿ ಇರೋ ಶಬ್ದಗಳಿಗೆ ಒಂದು ರೂಪ ಕೊಡ್ಬೇಕಲ್ಲ.. 

ಹೇ ಹುಡುಗ, ಈ ಮಂದ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಿಸ್ತಾ ಇದಿಯಾ ಕಣೋ.. 

ಲೋಲಾಕಿನ ಕೆಳಗಿನ ಮಣಿ ಇದೆ ನೋಡು.. ಬಹಳ ಇರ್ರಿಟೇಟ್ ಮಾಡುತ್ತೆ.. ಅದು ಅಲುಗಾಡುತ್ತಲ್ಲ.. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹಿಂದಿನಿಂದ ನಿನ್ನ ಉಸಿರೇ ಸೋಕಿದ ಅನುಭವ ಕಣೋ.. 

ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಆರಾಮ ಅನ್ನೋದೇ ಇಲ್ಲಾ ಕಣೋ.. ಕುರ್ಚಿಯ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿರ್ತೀನಿ..  ಬಕಪಕ್ಷಿಯಂತೆ ಕಾಯ್ತಾ... ಒಳಗೊಳಗೇ ಅದೇನೋ ಬಯಕೆ..

ಹೇ ಹೋಗೋ.. ಹೇಳೋಕಾಗಲ್ಲ.. 

ಅಕ್ಷರಗಳು ವಕ್ರವಾಗಿವೆ, ಒಳಗಿನ ಭಾವನೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗ್ತಿಲ್ಲ. 

ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ನೀನೇ ಎದುರು ಇರ್ಬೇಕು ಕಣೋ... 

ಹೇ ಹುಡುಗ, 

ಎದುರು ನೀನೇ ಇರ್ಬೇಕು...

(ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಬರೆದ ಸಾಲುಗಳು)