ಅಗಲದೆದೆಯ ವೃಕ್ಷವ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು..
ಲತೆಗೆ ವೃಕ್ಷ ಆಧಾರವಾಗಿ,
ವೃಕ್ಷಕೆ ಲತೆ ರಕ್ಷಣೆಯಾಗಿ...
ಆವರಿಸುತಿದೆ ನೋಡು...
ಗಗನದತ್ತ ಮುಖಮಾಡಿ ಮುನಿಸಿಕೊಂಡ ಸಖನ
ಶಾಂತವಾಗಿಸಲು...
ಲತೆಯೂ ಮೇಲೇರುತಿದೆ ನೋಡು..
ನಾಚಿ ತಲೆಕೆಳಗಾದ ಚಿಗುರ..
ಕೈ ಹಿಡಿದು ಮೇಲೆತ್ತಿದೆ ಕೊಂಬೆಯೊಂದು..
ಮೊಗ್ಗೊಂದು ಅರಳುತಿದೆ ಅಲ್ಲಿ..
ಕಂಡೂ ಕಾಣದಂತೆ ಎಲೆಯ ಮರೆಯಲ್ಲಿ..
ಅರ್ಧಕೇ ನಿಂತಿತಲ್ಲ ಕವನ...
ಪೂರ್ಣವಾಗಲು ಅರಳಿದ ಹೂವು ಕಾಣಬೇಕು..
ಅದರ ಸುಗಂಧ ಹರಡಬೇಕು..
ಅಲ್ಲೊಂದು ಕಾಯಿ ಮಾಗಿ ಹಣ್ಣಾಗಬೇಕು..
ಅಲ್ಲಿಯವೆರೆಗೂ ಕಾಯಲೇಬೇಕು..
ಹಬ್ಬಿದ ಲತೆಯ ನೋಡುತ್ತಾ...
ಚಂದವಿದೆ ಹಬ್ಬಿದ ಲತೆ .
ReplyDeleteಧನ್ಯವಾದಗಳು
ReplyDelete