ಹೇಳೆ ಪುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿ ,
ಕಾಡ ಬಿಟ್ಟು ನಾಡಿಗೆ ಬಂದೆಯೇಕೆ..
ಕಾಳು -ಹುಳುಗನ್ನರಸುತ್ತ, ಊರೂರುಗಳ ಸುತ್ತುತ್ತಿದ್ದೆ
ನಿನ್ನ ಕಂಡು ಬಂದೆ ಗೆಳತಿ..
ಹೌದೇನು ಪುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿ,
ಎಷ್ಟು ಕಾಳು ದೊರೆತವು?
ಏನಿಲ್ಲವೇ ಗೆಳತಿ, ನಿಮಗೇ ಇಲ್ಲದ್ದು
ನನಗೆಲ್ಲಿಂದ ಸಿಗಬೇಕು?
ಅಯ್ಯೋ ಪುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿ,
ಕನ್ನಡಿಯಲೇನು ಇಣುಕುತಿದ್ದೆ? ನೀನಂತೂ ಸುಂದರಿಯೇ..
ಒಳಗೊಂದು ಆಹಾರದ ಲೋಕ ಇರಬಹುದೆಂಬ ಆಶೆ ಇಂದ ನೋಡಿದೆ ಗೆಳತಿ..
ಪಾಪದ ಪುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿಯೇ,
ಈ ಲೋಕದ ಬಿಂಬವದು.. ನೀನೆ ಇರುವೆ ನೋಡಲ್ಲಿ..
ಹೌದಲ್ಲ ಗೆಳತಿ, ಅಲ್ಲಿಯೂ ನಾನೇ ಇರುವೆ..
ಅದೇ ಹಸಿವು, ಅದೇ ಕನಸು, ಎಲ್ಲ ಅದೇ ಕಾಣುತಿದೆ
ಗೆಳತಿ.. ಒಂದು ಲೋಕದ ಹಸಿವೆಯೇ ಇಷ್ಟು..
ಮತ್ತೆ ಬಿಂಬದ ಲೋಕವೇಕೆ?
ಪುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿ, ನಮ್ಮ ಹಸಿವನ್ನು ನಮಗೆ ಕಾಣಿಸಲು ಬಿಂಬ ಬೇಕು..
ಬೆನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಬೇಟೆಗಾರ ಎದುರು ಕಾಣಲು ಬಿಂಬ ಬೇಕು..
ನಾಡಿಗೆ ಬಂದು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದೆನಾ ಗೆಳತಿ?
ಈ ಲೋಕ, ಬಿಂಬದ ಲೋಕ ಎರಡರಲ್ಲೂ ಬೇಟೆಗಾರ...
ಪುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿಯ ತಲೆ ಸವರುತ್ತ,
ಹೌದು ಬಡಪಾಯಿ, ನೀನೆ ಇಲ್ಲಿ ಆಹಾರವಾಗುವ ಮೊದಲು, ಹೊರಟುಬಿಡು ಕಾಡಿನತ್ತ..
ಮತ್ತೆ ನೋಡಿತು ಪುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿ ಬಿಂಬದ ಲೋಕವ,
ಬೇಡವೆನಗೆ ಈ ಬಿಂಬದ ಮೋಹ..
ಕಾಡಿಗೆಯ ಕಣ್ಣು, ಕೆಂಪನೆಯ ತುಟಿ,
ಮೂರಿಂಚಿನ ಬಣ್ಣಗಳೆಲ್ಲ ಇವರಿಗೇ ಸರಿ..
ಬಿಂಬದ ಮಾಯೆ ಮನುಜನಿಗೆ ಮಾತ್ರ..
ಎನ್ನುತ್ತಾ ಹಾರಿತು ಗಗನಕ್ಕೆ...
(ಗಾಡಿಯ ಕನ್ನಡಿ ಬಳಿ ಕುಳಿತ ಹಕ್ಕಿಯೊಡನೆ ಮಾತುಕತೆ ಹೀಗಿರಬಹುದೆಂಬ ಕಲ್ಪನೆ)
(ಚಿತ್ರ : ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರ ಹೆಗಡೆ)
No comments:
Post a Comment