ನೆನಪು

"ಪರೀಕ್ಷೆ ಎಂಬ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ

ಪೆನ್ನು ಎಂಬ ಖಡ್ಗ ಹಿಡಿದು

ಶಾಯಿ ಎಂಬ ರಕ್ತ ಚೆಲ್ಲಿ

ಪಾಸು ಎನ್ನುತ್ತಾ ಗೆದ್ದು ಬಾ.."

ಹೊಸವರ್ಷದ ಹಾಗೂ ಮಕರ ಸಂಕ್ರಾಂತಿಯ ಶುಭಾಶಯಗಳು..

ಸಂಕ್ರಾಂತಿಯ ದಿನ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು, ಗೆಳೆಯರಿಗೆ ಹಾಗೂ ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಕಾಳನ್ನು ಹಂಚುತ್ತ, "ಎಳ್ಳು ಬೆಲ್ಲ ತಿಂದು ಒಳ್ಳೊಳ್ಳೆ ಮಾತಾಡು" ಎನ್ನುತ್ತಾ ಹತ್ತಿರದ ಶಾಲೆಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಸುತ್ತಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದೆವು.

ಸಂಜೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಯಾರ ಡಬ್ಬಿಯಲ್ಲಿ ಜಾಸ್ತಿ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಕಾಳಿದೆ, ಯಾರ ಬಳಿ ಹೆಚ್ಚು ಬಣ್ಣದ ಕಾಳಿದೆ ಎಂದು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೆವು..

ಹುಡುಗರೆಲ್ಲ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಕಾಳನ್ನು ಹಾರಿಸಿ ಬಾಯಗಲಿಸಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತಿದ್ದರು! ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆಯತ್ತ ಗಮನ!! ಯಾರಾದರೂ "ನಿನ್ನ ಅಂಗಿ ಚಂದ" ಎಂದರೆ ಸಾಕಿತ್ತು.. ಮನಸ್ಸು ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಕಾಳು ತಿಂದಾಗ ಆಗುವಷ್ಟೇ ಸಿಹಿ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು.

ನಾನಂತೂ ಗೆಳೆಯರ ಡಬ್ಬಿಯಲ್ಲಿ ಪೆಂಟೆ ಬೆಲ್ಲದ ಸಣ್ಣ ತುಣುಕುಗಳನ್ನೂ, ಪುಟಾಣಿ ಕಾಳುಗಳನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ!!

ಗೆಳೆಯರು ಎಷ್ಟು ಆಪ್ತರು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಹಂಚುವ ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ ಉತ್ತರವಾಗಿತ್ತು! ಅವರವರ ನೆಚ್ಚಿನ ಹೀರೋ, ಹೀರೋಯಿನ್ ಗಳ ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ card ಗಳು, ಹೂವು, ಪರಿಸರದ ಚಿತ್ರದ ಕಾರ್ಡ್ ಗಳು, ಹತ್ತಿರದ ಗೆಳೆಯರಿಗೆ ಐದು ರೂಪಾಯಿ ಕಾರ್ಡ್ ಆದರೆ, ಹಾಯ್ -ಬೈ ಗೆಳೆಯರಿಗೆ ಒಂದು ರೂಪಾಯಿ ಕಾರ್ಡ್ಗಳು..

ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಅಸೂಯೆ ಅಡಗಿರುತ್ತಿದ್ದುದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ!!

ಪ್ರತಿ ವರ್ಷವೂ ಹಬ್ಬದ ಮಾರನೆಯ ದಿನ ನನ್ನ ಸ್ಥಿತಿ ಗಂಭೀರವಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು! ಇಡೀ ದಿನ ಕಾಳನ್ನು ತಿಂದು, ಹಲ್ಲು ನೋವು ಶುರುವಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು.. ಇಲ್ಲವೇ ಬಾಯಿ ತುಂಬಾ ಗುಳ್ಳೆಗಳು ಕಾಳಿನಂತೆ ಎದ್ದಿರುತ್ತಿದ್ದವು!! ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಂಗಳಾರತಿ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು, ಶಾಲೆಗೆ ಬಂದರೆ ಹಬ್ಬದ ದಿನದ ಅವಾಂತರಗಳೆಲ್ಲ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದವು. ಚಪ್ಪಲಿ ಇಲ್ಲದ ಅಂಗಾಲಿಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಲ್ಲೆಲ್ಲ ಕಾಳುಗಳು ಚುಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದವು!! ಅವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಗುಡಿಸಿ ಒಪ್ಪವಾಗಿಸಬೇಕಿತ್ತು!

ಆದರೂ ಆ ಹೊಸ ಅಂಗಿಯ, ಬಣ್ಣದ ಡಬ್ಬದ, ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಕಾಳಿನ ಹಬ್ಬವನ್ನು ನಾನಂತೂ ಈಗಲೂ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ! ಈಗಿನ ಮಕ್ಕಳು ಕರೊನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ದುಃಖದಲ್ಲಿಯೇ..

ಎಲ್ಲವೂ ಸರಿಹೋಗಲಿ.. ಮುಂದಿನ ವರ್ಷವಾದರೂ ಪುಟಾಣಿಗಳು ಚಂದವಾಗಿ ಹಬ್ಬವನ್ನಾಚರಿಸಲಿ ಎನ್ನುತ್ತಾ..

ಎಲ್ಲರಿಗೂ "ಮಕರ ಸಂಕ್ರಮಣದ ಹಾರ್ದಿಕ ಶುಭಾಶಯಗಳು"..